tatelier #1

In september 2010 kochten wij ons eigenste huisje en besloten het grondig te verbouwen. Eigenlijk zijn enkel de buitenmuren blijven staan.

Dít zou later mijn atelier worden.

Toen we met de verbouwingen begonnen, deden we nog niets met het atelier. Het was belangrijker eerst alle ruimtes af te werken waar we effectief in leven. Op die manier konden we ook sneller verhuizen. Het atelier deed tijdelijk dienst als bergplaats voor het werkgerief en allerhande materialen.

We wonen nu sinds juni 2011 in het huis en ondertussen zijn alle kleine afwerkings-jobkes ook zo goed als klaar.
Tijd voor het atelier!
Blijkbaar ben ik tussendoor vergeten foto's te nemen, want we zijn ondertussen wel al wat stappen verder dan toen op bovenstaande foto.
Gelukkig zitten we nu in een fase waarop alle vorige fases nog te zien zijn. Ik zal u dat direct eens tonen.
Muren en plafond zijn gestript, metal-studs worden geplaatst, elektrische leidingen gelegd en isolatie wordt gestoken.

Het gaat vooruit, hoera!
Vanaf nu houd ik u up-to-date van de vorderingen hier. 
Als het niet geeft, ga ik nu nog wat gaan dromen in mijn virtuele wereld.

Charlie meets Smurfin

Ik loop een beetje achter met mijn posts. Dat valt me ineens op omdat waar ik nu over wil vertellen eigenlijk al 2 maand geleden plaatsvond. Een beetje gek misschien om nu nog over Secret Santa-projecten bezig te zijn, maar ik was zelf zo blij met dit resultaat, dat ik het toch nog even met jullie wou delen.

Zoals ik al zei, gaat het over een Secret Santa-project. The Work Edition deze keer.
Jullie kennen het het concept waarschijnlijk wel. Alle collega's die wouden meedoen, moesten hun naam op een papiertje schrijven. Alle papiertjes werden verzameld en dan kon iedereen een naam trekken.
Voor die persoon moest je dan een klein kadootje maken/kopen..
Na 5 keer opnieuw te proberen (er had altijd wel ìemand zichzelf getrokken) constateerde ik dat ik iets voor Anne-Sophie moest zoeken.

Het was de bedoeling voor iets te zorgen met een link naar de persoon in kwestie. 
Het duurde eigenlijk niet heel lang voor ik beslist had wat ik zou gaan maken.
Het werd de Charlie bag, en daar had ik zo mijn redenen voor.

Anne-Sophie is een interieurvormgever/fotograaf die midden in de verbouwingen van een eigen huis zit en met andere woorden altijd veel gerief mee te sleuren heeft. Een tas komt dus altijd van pas.

Ik wou er iets kleurrijk van maken, maar omdat ze een relatief nieuwe collega was (toen, 2 maand geleden) wist ik niet zeker of ze een meisje meisje was of gewoon, een meisje. Wat ik wél wist; ze houdt van de smurfen (merkte ik aan haar monitor).

Eén van de fijne dingen aan de Charlie bag: hij is omkeerbaar, en kan dus 4 verschillende fronten hebben.Ik besloot aan de 'buitenkant' eenvoudige neutrale stof te gebruiken, en aan de binnenkant bloemen, kleuren én.. smurfin!

Ze was er content mee. Af en toe komt ze eens naar het werk met de tas, en dan zie ik dat Charlie en Smurfin het pretty good met elkaar kunnen vinden.

Geike's travelkit

Wat heeft een klein madammeke van 2,25 jaar nog meer nodig om zich te amuseren op verplaatsing behalve papier en potlood verpakt in een rood tasje met witte bolletjes? (Dat tafelkleed was nog niet helemaal opgebruikt..)

 TADAAaa!

Rood met witte stippen

Aaah.. kleine tasjes, ik krijg er maar niet genoeg van.
Het rood-met-witte-stippen-stofke is een gerecycleerd geplastificieerd tafelkleed. Toegegeven, ik gebruik eigenlijk nooit een tafelkleed.. dus het was feitelijk nog brand new toen ik het vermaakte tot dit halfronde tasje dat rechtstreeks uit de paddenstoel van kabouter Pinnemuts lijkt te komen. Maar ik vind dat dat dan toch nog altijd recycleren is. Niet?

Het blauwe stofje scoorde ik vorig jaar op het Stoffenspektakel in Gent.
Dit jaar had ik wijselijk besloten niet te gaan. Deels omdat ik mezelf voorgenomen heb geen stofjes meer te kopen tot mijn atelier klaar is.. en deels omdat ik op die dag ook nog op 5 andere plekken moest zijn, en gewoon geen tijd had.
Het tasje sluit met velcro. Om het af te maken maakte ik nog 2 decoratieve knopen uit dat zelfde blauwe stofje.Verder maakte ik er ook nog een klein ritstasje bij.
Dat was sneller klaar dan verwacht en dus besloot ik er nog enkele te maken.

 De donker-blauw-met-witte-stippen en de licht-blauw-met-witte-stippen-stof vond ik bij Ikea.

Op het einde van de avond was ik 5 ritstasjes rijker.Eéntje ervan heeft ondertussen al dienst gedaan als cadeautje voor de schoonzus.

En toen waren er nog 4
Misschien iets voor een giveaway?

Louboutins? Ok dan.

Op de wishlist van de zus eind 2011: (een subtiele tip voor een eventueel cadeautje dat ik met nieuwjaar zou kunnen geven..)
- Mylo Xyloto - Coldplay
- Talk That Talk - Rihanna
- Nagellak
- Louboutins (;

Louboutins?

OK, er stond wel een knipoog-smiley achter.. maar toch.. 
Aangezien ik tot nu toe de Lotto nog steeds niet gewonnen heb, leek het me vrij onmogelijk haar effectief een paar Louboutins te kopen.
Nu ja, niet vrij onmogelijk, gewoon onmogelijk. ZOnder de vrij erbij.
Dan moest het maar op een andere manier.
Een paar Barbie killer heels, rode nagellak en een lege sleutelring brachten uiteindelijk de oplossing.

Moeha!
Be careful what you wish for, zou Debbie zeggen.

mili.ro gaat internationaal

De penselenrol, u kent ze wel. 

Voor een Zwitsers nichtje en een Amerikaans nichtje deze keeR.

Toevallig 2 nichtjes die petekindjes zijn van mijn ouders. (nuja, ze worden 22 en 24,  kindjes zijn dat niet echt meer he).
Ze houden alle twee van schmink en/of schilderen.. komt dat tegen!
Resultaat:
2 Penselenrollen als nieuwjaarscadeautje van de mammie en de pappie voor de buitenlandse mitjes.

Allright! Bij deze ben ik internationaal gegaan.
Woot

[nog steeds foto's van de gsm, mindere kwaliteit dus, sorry daarvoor]