(warning: geschreven in spreektaal)
Broer: Zus, zoude gij mijn werkbroek kunnen maken? Der zit een scheur in.
Ik: Geen probleem, geef maar mee.
Broer: En kunde da dan ook wa versterken?
Ik: Da's goe.
Broer: Ok. En kunde daar anders zo een stippellijn opzetten en een schaar. Gelijk dat dat voor uit te knippen is. 't Mag wel opvallen dat die gerepareerd is.
Ik: eum..
10 seconden later:
Ik: O! Ja da's goed. Ik heb eens iets gelezen dat ik eens wou proberen, dus dat kan ik nu dan doen.
Omdat ik toen al over-enthousiast was over het feit dat ik een oplossing had, weet ik niet meer hoe mijn broer verder nog reageerde. Het heeft dus ook geen nut meer deze boeiende conversatie verder met u te delen.
Anyhow.
Ik had de oplossing. Ik zou eens flocken. Ik lees er onder andere hier en hier regelmatig over, maar had het nog nooit zelf geprobeerd. Ik had al wat flockfolie liggen. Die had ik al eens gekocht, gewoon, zomaar, omdat ik graag vanalles van gerief liggen heb.
Piece of cake bleek het! Echt. Figuurtjes tekenen + uitsnijden, strijken, folie eraf en hup! Done. Creative mind, die broer van mij.
Dat ga ik nog wel eens doen :)
Dat stippellijntje leidt precies wel naar een rare plek, bedenk ik zo ineens. Maarja. Daar zat de scheur, dus daar moest de stippellijn komen.
Ik was hetzelfde aan het denken met die rare plek. :) Maar het ziet er wel heel professioneel uit!
BeantwoordenVerwijderen